Εμφανιζόμενη ανάρτηση

18.12.16

Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το 2017!


 Αυτός είναι ο καινούριος τρόπος με τον οποίο πρέπει να βλέπουμε τη ζωή!


Λίγα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία θεωρείται από τις μεγαλύτερες , αν όχι η μεγαλύτερη, συμφορά του ελληνισμού διαχρονικά, οι άνθρωποι προσπαθούν να συνέλθουν, να ορθοποδήσουν και να βρουν ξανά τα πατήματά τους στον νέο κόσμο που διαμορφώνετε γύρω τους.  Διαβάστε και πάρτε κουράγιο από ένα ωραίο άρθρο του 1928, που πιστεύουμε ότι κάτι έχει να μας διδάξει και σήμερα, σ αυτή την (συγκριτικά λιγότερο) δύσκολη περίοδο που διανύουμε.





............................................................................................
“Οι άπειρες στεναχώριες της ζωής μας κάνουν να ρίχνουμε γύρω μας ανήσυχες ματιές. Φοβούμεθα για το μέλλον μας ως ατόμων κι ως Έθνους. Ως τόσο έχουμε άδικο. Κάπως αλλιώς θα έπρεπε όμως ν αντικρίζουμε τη ζωή.
Τα παραδείγματα δεν μας λείπουν γι αυτό. Παλιά και νέα γεγονότα μας πείθουν, ότι αν δούμε τα πράγματα με προοπτική διάφορη από τη σημερινή, διάφορα συναισθήματα θα γεννηθούν και θ αναπτυχθούν μέσα μας.
Ας πάρουμε παράδειγμα την Μικρασιατική καταστροφή που τόσο βάραινε πάνω στο Έθνος.
Σχεδόν φάνηκε να μας εκμηδενίζει. Όσοι πίστεψαν όμως σε κάτι τέτοιο γελάστηκαν.
…. Η καταστροφή εκείνη ήταν για μας ένα μάθημα. Ως τον Αύγουστο του 22 ξέραμε μόνο θεωρητικά πως η ατομική ζωή δεν είναι και μεγάλο πράγμα. Από τότες όμως βεβαιωθήκαμε πια πρακτικά και η βεβαιότητα αυτή κυρίευσε όλη τη ψυχή του Έθνους. Αμέτρητα πένθη χτυπούσαν αλύπητα την οικογένεια, τις φιλικές οικογένειες. Εκατομμύριο κι απάνω γυναίκες, παιδιά, γέροι έφευγαν γυμνοί, πετσοκομμένοι μπρος στους βάρβαρους, καινούρια σκλαβιά ξαναπλάκωνε τη γη που για την απελευθέρωσή της τόσο αίμα χύθηκε, αιχμάλωτοι χιλιάδες πέφτανε στα χέρια του εχθρού, η δυστυχία ολοένα μεγάλωνε, πυρκαγιές άναβαν στις πολιτείες και τα χωριά μας, αρπαγές και λεηλασίες γίνονταν.






 Ως τόσο όμως σταθήκαμε γερά αντιμετωπίζοντας τον όλεθρο. Σκεφτήκαμε πως με κανένα τρόπο δεν έπρεπε να μας συντρίψει η συμφορά. Είπαμε, ας ρίξουμε μια ματιά στην πραγματικότητα. Μαθηματικά καθένας από εμάς είναι ένας από τα τόσα εκατομμύρια του έθνους, ένα κομματάκι εφήμερο που εύκολα σπάζει και γρήγορα χάνεται. Το  Έθνος όμως σε κάθε στιγμή είναι η ολοκλήρωση των μικρών αυτών υπάρξεων. Η Πατρίδα, ο νους της, η ηθική αξία, η αίγλη της κρέμονται απ το νου και την ηθικότητα του κάθε ατόμου. Νικημένοι κατορθώσαμε να φερθούμε έτσι ώστε σήμερα ν αντικρίζουμε την καταστροφή με στωικότητα, βέβαια για το μέλλον.


Η καινούρια Ελληνική γενεά θα το έχει παράδειγμα. Θα ξέρει πως ο αποτελεσματικότερος τρόπος, να δουλέψει για το μεγαλείο της χώρας, για την αποκατάσταση του ότι χάθηκε είναι να προσπαθήσει ώστε κάθε άτομο να υψωθεί ηθικά όσον το δυνατό περισσότερο και να κατακτήσει την πιο μεγαλύτερη που μπορεί αξία. Και επειδή, ότι είναι ζωντανό μέσα μας, η εσωτερική μας δυναμικότητα δεν μπορεί να φανερωθεί και να δράσει παρά με την εργασία, πρέπει όλοι μας να προσπαθούμε την ικανοτητά μας την εργατική και ποσοτικά να την αντιτάξουμε και ποιοτικά να την καλλιεργήσουμε. Λοιπόν η θλίψη και η λύπη που συγγενεύουν με την αποθάρρυνση, την αδυναμία, την αβουλία, ολιγοστεύουν την ενέργεια, είναι αδικήματα εναντίον του Έθνους. Έτσι μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα πως έχει χρέος ο καθένας μας να είναι ευτυχισμένος και να σπουδάζει με πιο τρόπο θα ευτυχήσει.



Λίγοι είναι οι φρόνιμοι που ξέρουν να κυβερνάνε στοχαστικά την ενεργειά τους. Ακόμα και στα επαγγέλματα που φαίνονται απλά, γιατί είναι παλιά, όσο κι ο κόσμος. Στο μεταχείρισμα δηλαδή του φτυαριού, στο κτίσιμο ενός τοίχου αν εξετάσουμε προσεκτικά τους όρους της εργασίας, θα δούμε ακόμη κι εκεί το τρομερό σκόρπισμα δυνάμεων που γίνεται.
 

 Πηγή:
 Αντικλείδι , http://antikleidi.com




Σας ευχόμαστε καλές γιορτές με υγεία, αισιοδοξία και πολλά μουσικά ακούσματα!


http://epivravevo.listen2myradio.com


Images: Epivravevo blogspot
                Pinterest mindandesign